روانشناسی ازدواج

روانشناسی ازدواج
ازدواج، شباهت و تفاوت ها
 
از زمان های خیلی دور همواره این سؤال بین روان شناسان خانواده مطرح بوده است که آیا شباهت ها باعث به وجود آمدن ازدواج موفق می شود یا تفاوت ها؟
پژوهش های به عمل آمده نشان می دهد که با ثبات ترین ازدواج ها آنهایی هستند که زن و شوهر بیشترین شباهت ها را با هم داشته اند. بعضی از روان شناسان شباهت های موجود بین زوجین را در حکم سپرده بانکی تلقی نموده و اشاره می کنند اگر میزان سپرده بانکی شما رقم بزرگی باشد و میزان بدهی بانکی شما کم باشد، در آن صورت مقابل نوسانات اقتصادی، بهتر می توانید مقاومت کرده و به نحو احسن می توانید احساس امنیت نمایید، ولی اگر میزان بدهی های شما نسبت به سپرده بانکی کم باشد، به همان نسبت احتمال این که دچار مشکل شوید، زیاد خواهد بود.
این تشابه نشان می دهد که هر قدر تشابه بین زوجین بیشتر باشد، به همان نسبت ازدواج آنان از استحکام و دوام بیشتری برخوردار خواهد بود و هر قدر تفاوت آنها بیشتر باشد، به همان نسبت احتمال این که دچار بحران شوند، زیاد خواهد شد. سؤالی که در اینجا مطرح می شود، این است که وجود کدام یک از تشابهات برای ازدواج لازم هستند؟

هوش
 
اگر هوش زن و شوهر به یک اندازه باشد، رابطه زناشویی با گرفتاری کمتری رو به رو می شود . توجه داشته باشید که « تحصیلات» ملاک نظر نیست چرا که بعضی از اشخاص بسیار باهوش، به هر دلیل ممکن است به کالج و دانشگاه راه پیدا نکنند. منظور این است که زن و شوهر به لحاظ بهره هوشی باید در یک ردیف قرار داشته باشند، بتوانند اشیا و امور را به یک شکل ببینند و درباره آنها به یک شکل صحبت کنند.
اگر یکی از طرفین ازدواج اغلب گمان می کند که همسرش متوجه منظور او نشده است، شرایط خوشایندی بین آنها برقرار نمی شود.بررسی های به عمل آمده نیز نشان می دهند اگر بهره هوشی زن و شوهر در یک ردیف یا نزدیک به هم باشد، ثبات ازدواج بیشتر می شود.

ارزش ها
 
لازم است که زن و شوهر درباره بسیاری از ارزش ها وحدت نظر داشته باشند، مثلاً مهم است که زن و شوهر درباره معنویات یا زندگی خانوادگی اختلاف نداشته باشند. اگر در این زمینه ها وحدت نظری وجود نداشته باشد، بروز اصطکاک میان آنها حتمی است.

علایق
 
اگر زن و شوهر در بسیاری از زمینه ها علایق مشترک داشته باشند، زندگی به کام شان شیرین می شود. در این میان هرچه تنوع علایق مشترک بیشتر باشد، بهتر است.

توقع از نظامات خانوادگی
 
زن و شوهر بایستی درباره وظایف و مسؤولیت های یکدیگر در رابطه زناشویی وحدت نظر داشته باشند. طرز فکر افراد در این زمینه کلاً به دو نوع تقسیم می شود. بعضی از افراد در مورد وظایف و مسؤولیت های زن و شوهر به طور سنتی فکر می کنند، بدین معنا که مدیریت داخلی منزل به عهده زن است و مرد نیز به عنوان مدیر بیرونی منزل یا نان آور خانواده تلقی می شود. فردی که در این زمینه به طور سنتی فکر می کند، باید با افردی ازدواج کند که با او همفکر است.
اما در حال حاضر که نقش های زن و مرد دستخوش تغییرات زیادی شده است، عده ای معتقد به تساوی حقوق بین زن و مرد هستند و وظایف و مسؤولیت های مشابهی نیز برای آنان قایل می شوند. افرادی که این اعتقاد را دارند، باید با هفکران خود ازدواج کنند.
در همین رابطه سؤال دیگری نیز مطرح می شود: تفاوت های مسأله ساز کدام ها هستند؟ به عبارت دیگر چه تفاوت هایی می توانند به خوشبختی زندگی زناشویی آسیب برسانند؟
در پاسخ به این سؤال باید گفت وجود اختلافاتی که می توانند به خوشبختی زندگی زناشویی لطمه بزنند، عبارتند از:

میزان انرژی
 
وقتی یکی از طرفین ازدواج پرانرژی باشد و در مقابل همسر او کم انرژی، اینان با مشکلات عدیده ای برخورد می کنند. اختلاف در میزان انرژی در زمینه های مختلف نمایان می شود که از جمله می توان به معاشرت های اجتماعی، فعالیت های مذهبی و غیره اشاره کرد.
در انجام فعالیت های مربوط به خانه نیز سطح انرژی میان زن و شوهر اغلب مسأله ساز می شود، مثلاً ممکن است زن بخواهد کارهایی را روز تعطیل آخر هفته در منزل انجام دهد و شوهر علاقمند به این باشد که رو به روی تلویزیون بنشیند یا روزنامه بخواند.

عادات شخصی
 
وقتی زن و شوهر عادت های شخصی متفاوتی داشته باشند، به تدریج وحدت میان آنها رو به نقصان می رود.
از جمله عادت های مسأله ساز می توان به این موارد اشاره کرد: وقت شناسی، نظم و ترتیب، وابستگی مسؤولیت و... می توان به عادات شخصی متعددی اشاره کرد که زن و مرد باید قبل از ازدواج به آن توجه داشته باشند. مثلاً اگر یکی از آنها سیگار بکشد و دیگری نکشد، این اختلاف می تواند در رابطه زناشویی آنها دردسرساز شود. اگر یکی از آنها به خوردن غذاهای مقوی و مغذی علاقمند باشد و دیگری به این که چه می خورد بها ندهد، مشکلاتی در زندگی زناشویی ایجاد می کند.

استفاده از پول
 
بسیاری از زوج ها در اثر نداشتن توافق بر سر مسایل مالی دچار مشکل می شوند. یکی به فکر آینده است و می خواهد پولش را پس انداز کند و دیگری به خرج کردن پول و خوش بودن در لحظه حال علاقمند است. یکی معتقد به ریسک کردن است و دیگری فکر می کند که باید به تدریج و با ضریب اطمینان بالا بر دارایی های خود اضافه کند. یکی می گوید که درآمد را باید خرج فرزندان کرد و دیگری می خواهد پول را نگه دارد. اختلافاتی از این قبیل می تواند شیرازه زندگی زناشویی را تحت تأثیر قرار دهد.

علایق و مهارت های کلامی
 
اگر یکی از طرفین ازدواج زیاد حرف بزند و دیگری کم حرف باشد، چه مشکلی پیش می آید؟ اگر کسی هنگام صرف غذا علاقمند به صحبت باشد و همسرش بخواهد هنگام صرف غذا سکوت کند یا اگر یکی از طرفین ازدواج به صحبت تلفنی طولانی علاقمند باشد، زمینه های اختلاف را پایه ریزی کرده اند.
اما اگر افرادی با هم ازدواج کنند که در برخی از موارد فوق اختلاف داشته باشند، چه ویژگی را باید در خود بپرورانند تا بتوانند به زندگی زناشویی ادامه دهند؟ در پاسخ باید اشاره کرد اگر زوجین دارای ویژگی انعطاف پذیری باشند، می توانند به جای این که تحت تأثیر اختلافات طرف مقابل قرار بگیرند، با تفاوت ها کنار بیایند و برای حل مشکلات راه حل های مناسب پیدا کنند.
منبع:کوچه ما، شماره 11

مهم ترین معیارهای فراموش شده

 مهم ترین معیارهای فراموش شده

کمتر کسی پیدا می شود که وقت ازدواج معیارهایی مثل شغل، درآمد، فرهنگ خانوادگی، تحصیلات و... را در اولویت دوم قرار دهد و به عنوان اولویت اول به چیزی مثل هویت بپردازد. حتی کسانی که شخصیت، اخلاق و مسائل معنوی را به عنوان فاکتور اول ازدواج در نظر می گیرند هم خیلی وقت ها از مساله مهمی مثل «هویت» غافلند؛ فاکتوری که نبود آن می تواند یک زندگی را در کوتاه ترین زمان ممکن به شکست منتهی کند. برای دانستن از اهمیت هویت بگذارید کمی عقب تر برویم. یعنی به زمانی که هویت هر آدمی در حال شکل گیری است و درونمایه وجودی او را شکل می دهد.
روان‌شناسان آغاز دوره نوجوانی را زمان شروع بحران هویت و آغاز جوانی را زمان شکل‌گیری هویت می‌دانند. بحران هویت معمولا با پرسش من کیستم؟ دیده می شود و از آن به بعد نوجوان تلاش می کند تا خود را کشف کند، ارتقا دهد و به جایی برساند که دوست دارد.بعد از شکل‌گیری هویت، جوان وارد مرحله بعدی رشد شخصیت می‌شود و تمایل دارد بدون آنکه مرزهای هویتش را از دست بدهد، هویتش را با کسی به اشتراک بگذارد و ازدواج کند.

احتمال شکست در مدیریت خانواده و اداره زندگی و خوشبخت کردن همسر آینده در مردی که هویت سردرگم دارد یا هنوز در بحران هویت به سر می‌برد بیشتر از زنی است که مشکلات هویتی دارد. علت این تفاوت نیز در انتظار زنان از شوهران‌شان است
اگر کسی نتواند به تصویر روشنی از هویت خود دست پیدا کند و از نظر هویتی تکلیفش با خودش و آینده خودش روشن نشود، در مرحله بعدی و در جوانی برای ازدواج با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. به همین دلیل است که روانشناسان معتقدند جوانانی که هویت سردرگمی دارند یا هنوز در بحران هویت به سر می‌برند گزینه های مناسبی برای ازدواج نیستند و در صورت ازدواج به شدت درگیر مشکلاتی مثل خود باختگی، وابستگی بیش از حد، تصمیم گیری های بی منطق، خطرپذیری و آسیب رسانی خواهند شد.
این موضوع برای مردان بیشتر تعیین‌کننده است. به عبارت دیگر احتمال شکست در مدیریت خانواده و اداره زندگی و خوشبخت کردن همسر آینده در مردی که هویت سردرگم دارد یا هنوز در بحران هویت به سر می‌برد بیشتر از زنی است که مشکلات هویتی دارد. علت این تفاوت نیز در انتظار زنان از شوهران‌شان است.

زنان دوست دارند با مردانی زندگی کنند که بتوانند به آنها تکیه کنند و شخصیت آنها را محکم و استوار (مردی هویت‌یافته در جهت نظام ارزشی آنها) بدانند. زنان دوست ندارند به مردی تکیه کنند که خود مانند دیوار شکسته‌ای به نظر می‌رسد و هر لحظه ممکن است فرو بریزد.
اما بخش دیگری از موفقیت در ازدواج به تشابه هویتی برمی گردد. برای داشتن یک ازدواج موفق همین که هر دو نفر هویت شکل گرفته ای داشته باشند کافی نیست. آنها باید در 4 مورد حیاتی با هم شباهت داشته باشند:
1- اولین تشابه زن و شوهر تشابه «نظام ارزشی» است. اگر برای زن کسب ثروت و زندگی در رفاه ارزش اول باشد و برای شوهرش ادامه تحصیل و فعالیت علمی‌ می‌توان گفت بین آنها در نظام ارزشی تشابه هویتی وجود ندارد. همچنین اگر ارزش غالب برای زن فعالیت‌های مذهبی و برای مرد ارزش غالب کسب درآمد و ثروت بدون توجه به موازین دینی باشد، اینجا هم تشابه هویتی وجود ندارد.

جوانانی که هویت سردرگمی دارند یا هنوز در بحران هویت به سر می‌برند گزینه های مناسبی برای ازدواج نیستند و در صورت ازدواج به شدت درگیر مشکلاتی مثل خود باختگی، وابستگی بیش از حد، تصمیم گیری های بی منطق،
خطرپذیری و آسیب رسانی خواهند شد
3- سومین تشابه، تشابه اجتماعی است. مشابهت سطح تحصیلات زن و شوهر یکی از شاخص‌های تشابه هویت اجتماعی است. تفاوت زیاد در سطح تحصیلات همسران می‌تواند به عنوان زمینه‌ای برای بروز اختلافات بعدی مطرح باشد. در این زمینه نیز مردان دوست ندارند از نظر تحصیلات پایین‌تر از همسران‌شان باشند. اغلب ازدواج دانشجویان با یکدیگر شانس موفقیت بیشتری را نشان می‌دهد. آمارهای غیررسمی حاکی از جدایی‌های بسیار اندک ازدواج‌های دانشجویی در مقایسه با ازدواج‌های دیگر جامعه است.
4- چهارمین شاخص تشابه هویتی را می‌توان در تشابه فرهنگی دانست. در هر شهر و روستایی آداب و رسوم و الگوهای پذیرفته‌شده‌ای وجود دارد که برای مردم آن منطقه ارزشمند است. معمولا ازدواج با همسری از شهر و دیار دیگر می‌تواند زمینه‌ساز اختلاف باشد. گاهی عدم درک فرهنگ طرف مقابل و نیز گاهی تصورات غلط برتری شهری بر روستایی یا برتری فرهنگ یک شهر بر شهر دیگر می‌تواند از عوامل زمینه‌ساز اختلاف زناشویی به شمار برود.
منبع:سلامت، سیمرغ

8 تصور اشتباه در مورد ازدواج

8 تصور اشتباه در مورد ازدواج
1- ازدواج منافع بیشتری برای مردان نسبت به زنان دارد.
 
حقیقت: پژوهش های اخیر نشان داده اند که هم زنان و هم مردان از ازدواج به یک میزان سود می برند. هم مردان و هم زنان هنگامی که ازدواج می کنند شادتر، خوش بخت تر، سالم تر و غنی تر زندگی کرده و طول عمرشان نیز بیشتر می شود. البته مردان از لحاظ بهبود سلامتی و زنان از لحاظ مالی منفعت بیشتر کسب می کنند؛

2- صاحب فرزند شدن زوج متأهل آن ها را به یکدیگر نزدیک تر می کند.
 
حقیقت: بسیاری از بررسی ها نشانگر آن است که ورود نخستین کودک به زندگی زوجین سبب دورتر شدن مرد و زن از یکدیگر شده و استرس بیشتری بر زندگی شان تحمیل می کند. هرچند که زوج های صاحب فرزند نرخ طلاق کمتری نسبت به زوج های فاقد فرزند دارند.

3- راه حل کامیابی دراز مدت در ازدواج، عشق رمانتیک است.
 
حقیقت: بیش از شانس و عشق، علل مهم تری که سبب موفقیت در زندگی زناشویی می شود تعهد، دوستی و همدلی است. خوشبخت ترین زوج ها، دوستانی هستند که زندگی شان را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و ارزش ها و منافع یکسان و همسویی دارند.

4- احتمال ازدواج زن تحصیل کرده کمتر است.
 
حقیقت: بررسی های اخیر نشان می دهد احتمال آنکه زنان فارغ التحصیل دانشگاهی ازدواج کنند از هم ردیفان فاقد تحصیلات دانشگاهی آنها بیشتر است.

5- زن در صورت ازدواج در معرض خطر خشونت خانوادگی قرار می گیرد.
 
حقیقت: بررسی ها نشانگر آن است که مجرد ماندن زن و از آن مهم تر زندگی کردن زن با یک مرد خارج از چهارچوب ازدواج قانونی او را در معرض خطر خشونت های خانوادگی بیشتری قرار می دهد. در حقیقت احتمال آنکه مرد متأهلی دست به خشونت بزند کمتر است، زیرا او برای سلامتی همسر خود وتشکیل خانواده سرمایه گذاری بیشتری کرده و در واقع ازدواج او را وارد یک اجتماع یکپارچه تر و دارای قوانین بیشتری کرده است. به نظر می رسد فشارهای اجتماعی مردان را مجبور می کند تا بیشتر مراقب رفتار خشونت آمیز خود باشند.

6- افراد متأهل رضایت کمتری از روابط جنسی خود خواهند داشت.
 
حقیقت: بنابر تحقیقات گسترده، افراد متأهل روابط جنسی بیشتر و بهتری نسبت به همتایان مجرد خود دارند و نه تنها روابط جنسی متعددتری دارند، بلکه لذت بیشتری هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ احساسی می برند.

7- زندگی مشترک بدون عقد قانونی همانند ازدواج است.
 
حقیقت: هم خانگی منافعی همچون سلامتی جسمانی، دارایی، سلامتی روحی و هیجانی که یک ازدواج به ارمغان می آورد را برای افراد فراهم نمی کند و این گونه افراد بیشتر به مجردها شباهت دارند تا افراد متأهل بخشی از آن به این علت است که همخانه ها کمتر از افراد متأهل به یکدیگر متعهد هستند و گرایش بیشتری به خودمختاری شخصی داشته و گرایش کمتری نسبت به سلامتی عمومی شریک زندگی خود دارند.

8- افراد متأهل امروزه به خاطر رفاه عمومی، خوشبخت تر از افرادی هستند که در گذشته ازدواج می کرده اند.
 
حقیقت: سطح کلی خوشبختی در زندگی زناشویی نه تنها افزایش نیافته، بلکه کاهش نیز یافته است، یافته ها حاکی ازآن است که ازدواج های امروزی در مقایسه با ازدواج های بیست یا سی سال پیش به طور قابل ملاحظه ای دشوارتر و استرس زاتر بوده و مشاجرات و اختلافات زناشویی افزایش و تعامل میان زوجین کاهش یافته است.
منبع: نشریه 7 روز زندگی، شماره 117

عوامل چند قلوزایی و خطرات آن

عوامل چند قلوزایی و خطرات آن

یکی از مهم ترین خطرها در چندقلوزایی، زایمان زودرس و یا تولد نوزاد نارس می باشد. یک بارداری طبیعی حدود 40 هفته طول می کشد، ولی یک بارداری دو قلو در حدود 35 تا 37 هفته به طول می انجامد
عوامل بسیاری در ایجاد بارداری چندقلوزایی سهیم هستند که برخی از آنها به شرح زیر می باشند:
وراثت: داشتن سابقه خانوادگی تولد چندقلو در خانواده مادری، شانس یک بارداری چند قلوزایی را تقویت می کند.
تعداد بارداری های قبلی: داشتن سابقه بیش از یک بارداری در گذشته (به ویژه یک بارداری چند قلو)، شانس داشتن یک بارداری چند قلوزایی را افزایش می دهد.
زایمان در سنین بالاتر (پیر زایی): زنان مسنی که باردار می شوند، بیشتر احتمال دارد که دچار چند قلوزایی گردند.
درمان ناباروری: داروهای درمان کننده ناباروری، تخمدان ها را جهت آزاد سازی تخمک های چندگانه تقویت می کنند. روش های کمک باروری (ART) که شامل انتقال رویان به رحم است(مانند لقاح آزمایشگاهی)، به میزان زیادی شانس چندقلو زایی مادر را افزایش می دهند

انواع چندقلوزایی

دو قلوی همسان: عبارت است از تقسیم شدن یک تخمک بارور شده به دو نیمه مساوی و ایجاد دو کودک مجزا و هم شکل. این دو قلوها از لحاظ ژنتیکی شبیه یکدیگر هستند و کروموزوم ها و خصوصیات جسمانی یکسانی دارند. آنها از جنس، مو، رنگ چشم و گروه خونی مشابهی برخوردار هستند.
دوقلوی غیر همسان: از دو تخمک که توسط دو اسپرم مجزا بارور شده اند، حاصل می گردند. این دوقلوها بیشتر از خواهر و برادرهای معمولی که از والدین مشترک هستند، چیزی به هم شباهت ندارند. ممکن است هم جنس و یا از دو جنس متفاوت باشند. این نوع از دوقلوزایی رایج تر است و تنها این نوع است که تحت تاثیر عوامل: ژنتیک، سن مادر، نژاد و تعداد بارداری های قبلی می باشند.
بیش از دو قلو : شامل سه قلو و یا بیشتر(مثل چهار قلو و یا پنج قلو) می باشد. این کودکان می توانند همسان، غیر همسان و یا ترکیبی از هر دو باشند. ولی این تولدها نادر هستند؛ برای مثال سه قلوزایی تقریبا به میزان یک تولد از 7000 تا 8000 تولد اتفاق می افتد و چهار قلو زایی به میزان یک تولد از 47 میلیون تولد.
خطراتی که احتمال آنها در چند قلوزایی بیشتر است، عبارتند از: تولد وزاد نارس، مسمومیت حاملگی، دیابت بارداری، مشکلات جفت و مشکلات وابسته به رشد جنین

خطرات چند قلو زایی

یکی از مهم ترین خطرها در چندقلوزایی، زایمان زودرس و یا تولد نوزاد نارس می باشد. یک بارداری طبیعی حدود 40 هفته طول می کشد، ولی یک بارداری دو قلو در حدود 35 تا 37 هفته به طول می انجامد. نزدیک به نیمی از تمام دو قلوها بطور نارس به دنیا می آیند (قبل از 37 هفتگی) و خطر زایمان زودرس با افزایش تعداد نوزادان چندقلو، افزایش می یابد.
نوزادان نارس ممکن است با چالش های بسیاری در سلامت‌شان مواجه شوند، چرا که نگهداری از نوزاد نارس بسیار متفاوت از یک نوزاد کامل (نوزادی که دوران جنینی اش را کامل گذرانده است) می باشد. نوزادان نارس معمولا بعد از زایمان به بخش مراقبت های ویژه نوزادان(NICU) منتقل می گردند.
میزان عوارض مرتبط با سلامت، با افزایش درجه نارس بودن نوزاد، افزایش می یابد و نوزادانی که در زمان نزدیک‌تر به موعد زایمان طبیعی، متولد شده باشند با خطرات کمتری مواجه هستند.
سایر خطراتی که احتمال آنها در چند قلوزایی بیشتر است، عبارتند از: مسمومیت حاملگی (پره‌اکلامپسی)، دیابت بارداری، مشکلات جفت و مشکلات وابسته به رشد جنین.
تاخیر در تکامل و فلج مغزی در دو قلوها بیش از تک فرزندها شایع است و خطر ایجاد عوارض دائمی مرتبط با سلامت در چند قلوزایی بیشتر از زایمان تک نوزاد است
به خاطر نگرانی های مذکور، بسیاری از پزشکان متخصص در درمان ناباروری، نیازمند والدینی باحوصله و آینده نگر هستند که متحمل استفاده از مشاوره های دقیق در مورد احتمالات و خطرات مرتبط با چند قلو زایی باشند، چرا که روش های کمک باروری (ART)، شانس چندقلوزایی مادر را افزایش می دهند.

زایمان خاص در چندقلوزایی

به محض این که وضع حملتان شروع می شود، احتمال دارد که به یک ابزار مانیتور جنین متصل شوید تا پزشک معالج‌تان بتواند روند رشد نوزادتان را کنترل کند.
فاصله زمانی بین تولد فرزندان با روش طبیعی، معمولا کمتر از یک ساعت است.
از آنجا که سایز کودکان در چند قلوزایی معمولا کمتر از کودکان زایمان تک فرزندی است، لذا بیرون آوردن آنها آسان تر است و خوشبختانه همه کودکان چندقلو در یک موعد زمانی به دنیا می آیند.
در مورد زایمان چند قلوها ممکن است همیشه زایمان طبیعی میسر نباشد. فضای محدود در رحم می تواند سبب فشردگی در ناحیه جفت یا بند ناف گردد. طولانی شدن فشردگی های مذکوربه موازات زایمان می تواند یک یا هر دو کودک را در خطر جدی قرار دهد. لذا زایمان سریع با عمل سزارین، ممکن است برای اینطور موارد ضروری باشد.
موقعیت قرارگیری کودکان در رحم نیز می تواند بر میزان ایمنی یک زایمان طبیعی موثر باشد. اولین کودک معمولا از ناحیه سر متولد می شود، ولی کودکان بعدی ممکن است به صورتی در رحم جابه جا شده باشند که ناحیه پایین تنه شان به سمت پایین باشد.
معمولا اگر نوزاد اول از ناحیه سر متولد نشود، از عمل سزارین برای تولد نوزادان دیگر استفاده می شود. همچنین اغلب سه قلوها و چند قلوها، توسط سزارین متولد می شوند.
در روش سزارین، فاصله زمانی بین تولد کودکان تنها در حدود چند دقیقه خواهد بود.
اگر زودتر از موعد مقرر زایمان کنید، علایم شما و کودکان تولد یافته تان به دقت کنترل خواهند شد. ممکن است شرایطی پیش آید که مجبور باشید به سرعت در مورد روش زایمانتان تصمیم بگیرید، لذا بهتر است قبلا به انتخاب خود فکر کرده باشید.
بسیاری از کودکانی که نارس متولد می شوند (زودتر از موعد به دنیا می آیند) نیاز خواهند داشت که فورا برای برخورداری از مراقبت ویژه، به بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان منتقل شوند.
ملاقات اعضای خانواده از مادر و نوزاد، اغلب دلگرم کننده است و می تواند از اولین روز تولد نوزاد انجام شود.
برای مشاهده‌ی وب سایت دکتر فرشچی می‌توانید به آدرس اینترنتی www.novindiet.com مراجعه نمایید.
منبع:سلامت نیوز

روان شناسی همسر باردار

روان شناسی همسر باردار

بارداری می‌تواند اتفاق تازه‌ای در زندگی زناشویی باشد. در بیشتر مواقع شنیدن خبر بارداری برای همسران تحول بزرگ و مثبتی است و آینده‌ای را نشان می‌دهد که خانواده دو نفره‌شان تغییرات زیادی می‌کند. با اینکه تصور داشتن یک کودک جدید و دوست‌داشتنی برای هر کسی خوشایند و دلپذیر است و ممکن است زن و شوهر برای بارداری تلاش زیادی کرده باشند اما شنیدن خبر بارداری حتما زندگی را گلستان نمی‌کند. زن باردار زیر سلطه هورمون‌هایش قرار دارد و آنها می‌توانند خلقیاتش را به راحتی دست کاری کنند. او ممکن است خیلی شاد، با انرژی و با حوصله شود و یا می‌تواند عصبی، پرخاشگر، ناامید، مضطرب و پریشان باشد. در این موقعیت‌ها، واکنش و عملکرد همسر بسیار تعیین‌کننده است.

اگر زن باردار عصبی و ناراحت باشد همسرش باید بتواند شیوه تعامل درست با او را بیاموزد وگرنه روزهای خوش بارداری می‌توانند تبدیل به بدترین دوران زندگی زناشویی شوند. مشکلات دوران بارداری فقط مربوط به هورمون‌های زنانه نیستند. از زمانی که یک زوج خبر بارداری را می‌شنوند اضطراب‌ها و نگرانی‌ها شروع می‌شوند.
دلهره برای اینکه آیا انها اصلا آمادگی روحی بچه‌دارشدن را دارند؟ آیا آنها می‌توانند هزینه‌های مالی فرد سومی را بپردازند؟ و اینکه چه بر سر روابط دو نفره آنها خواهد آمد؟ حتی اگر زن و شوهر پیش از تصمیم به بارداری به همه این موارد فکر کرده باشند باز هم با شنیدن خبر بارداری با این موضوعات درگیر می‌شوند. همه این موارد می‌تواند رابطه زناشویی را تحت تاثیر قرار بدهد و بدترین کاری که در این وضعیت می‌شود انجام داد این است که از موقعیت پیش آمده فرار کرد، در حالی که با کمی صبر و ایجاد یک رابطه صمیمی می‌توان دوران بارداری را به روزهای متفاوت و شیرین زندگی تبدیل کرد. اگر شما در چنین موقعیتی قرار دارید این مطلب می‌تواند برایتان بسیار مفید باشد.

افسردگی دوران بارداری

افسردگی زنان در دوران بارداری بسیار شایع است. آنها معمولا خلقیات و روحیات کنترل‌نشده‌ای در این دوران دارند. با این تغییرات همسر هم در شرایط تجربه نشده‌ای قرار می‌گیرد. او هم نمی‌داند که در این اوضاع باید چگونه عمل کند و روابط زناشویی معمولا آشفته و پریشان می‌شود. یک زن باردار کنترلی بر حالات روحی خودش ندارد و همسرش با دیدن این اوضاع عصبی و پرخاشگر می‌شود.
راه‌حل: کمی صبر و تحمل می‌تواند چاره خوبی باشد. این افسردگی معمولا در سه ماهه اول بارداری ایجاد می‌شود و در پایان ماه سوم بهبود پیدا می‌کند اگر در چنین موقعیتی قرار دارید باید کمی تحمل و صبر کنید تا این دوران به پایان برسد. تعاملتان را با همسرتان کم نکنید و سعی کنید این وضعیت را درک کنید.

حسادت

این مورد خاص مردان است. در این دوران معمولا مردان از این موضوع نگرانند که بارداری همسر همه توجه‌ها را به سمت او و کودک معطوف کرده است و او بهره‌ای از توجهات همسرش نمی‌برد. بسیاری از پدران در این دوران این احساس را دارند و خیال می‌کنند که حضورشان کمرنگ شده است.
راه حل: چاره این مشکل باز هم تعامل بیشتر همسران است. در دوران تجربه بارداری، با هم باشید. برای معاینات ماهانه با هم به پزشک مراجعه کنید. در همه امور مربوط به کودک با هم قدم بردارید. به صدای قلب کودک گوش بدهید و برای دیدن کودک متولد نشده‌تان به سونوگرافی بروید. برای مردان حضور داشتن در تجربه بارداری بسیار مهم است. اگر قرار است برای کودکتان خرید کنید این کار را با هم انجام بدهید این تعامل برای هر دو نفر خوب است زیرا به زن هم این امید را می‌دهد که در این تجربه تنها نمانده است.

شکل رابطه

اگر رابطه با همسرتان پیش از بارداری درست نباشد در دوران بارداری هر موضوعی به راحتی می‌تواند مشکلات جدیدی را ایجاد کند اما اگر تعامل تان درست بوده باشد می‌توانید برای حل مشکلاتتان امید داشته باشید.
راه حل: اضطراب، نگرانی و عدم‌اعتماد برای هر دو طرف رابطه مشکل ساز است. آنچه که در این موارد مهم است صداقت در بیان احساسات است. درغیر اینصورت اوضاع زندگی از آنچه که هست هم بدتر می‌شود. استرس برای جنین خطرناک است و سلامت جنین را به خطر می‌اندازد. اگر اختلافات و درگیری‌هایتان را پیش از بارداری حل نکرده باشید دوران سختی را به جنین تحمیل می‌کنید. عاقلانه‌تر این است که پیش از بارداری به این مسایل فکر کنید و بازهم بهتر این است که پیش از به‌دنیا آمدن کودک برای اختلافاتتان دنبال چاره‌ای باشید. باهم گفتگو کنید و مشکلاتتان را حل کنید. بخاطر کودکی که به دنیا می‌آورید باید دست از لجاجت بردارید و ضعف‌هایتان را بپذیرید و به دنبال راه‌حل باشید.

اعتماد به نفس

در حالی که زنان بسیاری هستند که از بارداریشان لذت می‌برند عده‌ای هم با دشواری این دوران را سپری می‌کنند. برخی برآمدگی شکم را زیبا می‌دانند و عده‌ای هم از آن شرم دارند وآن را پنهان می‌کنند. این حس معمولا با این احساس که دیگر زیبا نیستند باعث می‌شود که زن باردار حتی درکنار همسرش ناراحت و خجالت‌زده باشد.
راه‌حل: به همسرتان اعتماد به نفس بدهید. از او تعریف کنید و حمایتش کنید. به او بگویید که با این تغییرات هم زیبا است و اگر هم احساس می‌کند که بیش از حد چاق است و ظاهرش مثل قبل نیست همه اینها برای یک دوره موقت چند ماهه است.
شما می‌توانید درباره ارزش کار او صحبت کنید. به او یادآوری کنید که این تجربه صرف نظر از تغییرات ظاهری یک تجربه معنوی و روحی است که او را کامل‌تر می‌کند. برای همسرتان هدیه بخرید و قدردانی‌تان را نشان بدهید. اگر موقعیتش را دارید از دوران بارداری عکاسی کنید و چند دست لباس زیبا بخرید. این کارها به همسرتان کمک می‌کند که احساس بهتری نسبت به خودش پیدا کند. از همسرتان بخواهید که نگاهش را نسبت به خودش تغییر بدهد به او بگویید که خودش را در آیینه ببیند و زیبایی‌های تغییرات ظاهری‌اش را احساس کند.

مسائل مالی

یکی از دغدغه‌های مشترک همسران مسائل مالی و هزینه‌هایی است که هم در دوران بارداری و هم بعد از به دنیا آمدن کودک اضافه می‌شود. گرچه که بهتر است پیش از بارداری به همه این مسائل فکر شود اما از آنجایی که هیچ تضمین صد در صدی برای کار و امور اقتصادی وجود ندارد این دغدغه می‌تواند جدی و مهم باشد. واقعیت این است که اضافه شدن فرد سومی به خانواده هزینه‌ها را بالا می‌برد. در دوران بارداری هزینه انواع داروها، آزمایش‌ها و معاینات به همراه تهیه لوازم کودک از وسایل خواب تا پوشاک و نیازهای بهداشتی و تغذیه، همگی می‌توانند برای همسران عامل ترس و نگرانی باشند.
راه‌حل: بهتر است که از پیش از بارداری درباره امور مالی فکر کنید. اگر می‌توانید با کار بیشتر درآمدتان را بیشتر کنید. پس‌انداز داشته باشید و برای هزینه‌های بالای درمان از بیمه استفاده کنید. نگرانی مشکلات‌تان راحل نمی‌کند پس بهتر است دنبال راه‌های کم‌کردن هزینه‌هایتان باشید. در هر صورت به این فکر کنید که وجود یک کودک سالم می‌تواند انگیره خوبی برای کار و فعالیت بیشتر باشد. نترسید و با کمی فکر اقتصادی درست، این دوران را سپری کنید.

ترس از ایجاد فاصله

ترس و نگرانی از اینکه حضور فرزند رابطه صمیمی زن و شوهر را کمرنگ بکند نگرانی رایجی میان همسران است. در این دوران هر دو طرف رابطه نسبت به رفتار و نوع ابراز احساسات یکدیگر حساس می‌شوند و نگران این هستند که عشق و علاقه‌ای که نسبت به هم داشتند با حضور فرزندی که هنوز کاملا به دنیا نیامده است از بین برود.
راه‌حل: راه‌حل این مسئله ساده است. توجه‌تان را کم نکنید و مثل همیشه به هم عشق بورزید. حقیقت این است که بی‌توجهی و معطوف کردن همه حواستان به کودک می‌تواند به راحتی این فاصله را ایجاد کند. پس اگر می‌خواهید پیوند نزدیک و صمیمی با همسرتان را حفظ کنید باید برایش تلاش بیشتری بکنید و نگذارید رابطه‌تان تحت‌الشعاع حضور فرزندتان قرار بگیرد.

بی‌توجهی

بعضی از مردان واکنش خنثی و سردی نسبت به بارداری همسرشان دارند. این گروه از مردان اصولا تصوری از ارزش کار همسرشان در دوران بارداری و سختی‌ها و فشارهای این دوران ندارند و همین بی‌تفاوتی و بی‌توجهی، احساسات همسرشان را جریحه‌دار می‌کند.
راه‌حل: اگر واقعا درکی از بارداری همسرتان ندارید سعی کنید تا به این درک برسید. درباره شرایط روحی و جسمی زن باردار مطالعه کنید تا تصویر روشنی از موقعیت همسرتان پیدا کنید. یاد بگیرید که همسرتان نیاز به مراقبت و حمایت بیشترو ویژه‌ای دارد و این نکته را بفهمید که او نمی‌تواند این بی‌تفاوتی و بی‌توجهی شما را بپذیرد در حالیکه خودش مسئولیت پرورش و تغذیه جنین را به عهده دارد. این نه ماه فرصت مناسبی برای شما است تا علاقه و توجهتان را به همسرتان نشان بدهید حتی اگر این توجه به کوچکی دادن یک لیوان آب در نیمه شب به همسرتان باشد. یاد بگیرید که حساس باشید و به همسرتان نشان بدهید که شرایط خاص و سختی که او تجربه می‌کند را می‌فهمید.

پشیمانی

بعضی از همسران با وجود همه تلاشی که برای بچه‌دار شدن کرده‌اند در دوران بارداری دچار احساسات دوگانه‌ای نسبت به خواستن و نخواستن فرزند می‌شوند. ترس از آینده کودک و مسئولیت‌های پرورش کودک این نگرانی را به وجود می‌آورد که اصلا بچه‌دار شدن کار درستی بود؟ و یا اینکه کاش این اشتباه را نمی‌کردیم.
راه‌حل: این احساس پشیمانی کم یا زیاد در بسیاری از زوج‌های جوان ایجاد می‌شود و طبیعی نیز به نظر می‌رسد. بچه‌دار شدن یک زوج مثل ازدواج کردن و ترک زندگی مجردی است. مثل این است که دوباره با زندگی مجردی‌تان خداحافظی می‌کنید. اما اگر شما رابطه سالمی با همسرتان داشته باشید حتما به این نتیجه رسیده‌اید که ازدواج سخت‌تر از دوران مجردی‌تان نیست و چه بسا بهتر هم هست. شبیه همین احساس را وقتی که فرزندتان به دنیا می‌آید؛ خواهید داشت. صرف نظر از مشکلات و سختی‌های بچه‌داری حضور فرزند زندگی‌تان را شیرین‌تر و پرهیجان‌تر می‌کند.
شما حق دارید که نگران باشید و یا احساس پشیمانی کنید زیرا هنوز هیچ تجربه‌ای از داشتن فرزند ندارید. اما به این احساستان بهای زیادی ندهید. از زوج‌های دیگر درباره احساس‌شان وقتی که بچه‌دار شدند بپرسید. می‌بینید که شما در این احساس تنها نیستید و این احساسات متناقض را دیگران هم تجربه کرده‌اند. اما بیشتر آنها در صورتی که رابطه سالمی در خانواده ایجاد کرده باشند از داشتن فرزند راضی‌اند.

نصیحت!

هر کدام از این موارد می‌تواند کم یا زیاد در شما و همسرتان ایجاد شود. در بسیاری از این موارد حق با شما است اما اینکه شرایط برای شما چنین حالت‌هایی را ایجاد می‌کند به شما این اجازه را نمی‌دهد که به این آشفتگی‌های احساسی و فکری دامن بزنید. اگر دچار هر کدام از این حالت‌ها هستید باید به فکر چاره‌ای برای آن باشید. زیرا تولد هر فرزند تجربه منحصر به فرد و تکرار نشدنی‌ای برای شماست. این دوران زیبا را با این نوع احساسات خراب نکنید.